Hieronder het stukje dat Caroline van Amerongen schreef:
Smartboards: de hele wereld direct achter het schoolbord
Tijdens enkele minuten op woensdag het tweede uur: 4 vmbo-t kijkt toe hoe wiskundedocent Leendert Louter met een klik en een veegbeweging een perfecte cirkel trekt. Met twee vingers schuift Louter de afbeelding van de geodriehoek over het witte vlak en verdeelt de cirkel in stukken. Met een digitale pen rekent hij een percentagesommetje uit om tot de juiste 'pizzapunt' te komen in het cirkeldiagram. Het digitale schoolbord oogt op het eerste gezicht als heel mooi speelgoed, maar het is vooral een didactische sprong voorwaarts. Want met een kort klikje opent Louter een nieuwe pagina om de snellere leerlingen een extra opdrachtje te geven, terwijl hij de rest meer uitleg geeft op het digibord: digitale 'inkt' is immers geduldig, uitvegen hoeft niet want je hebt in één klik een leeg bord tot je beschikking. In een mum van tijd scant hij een pagina uit het boek en projecteert daar een uitsnede van om de som in kwestie uit te leggen. Deze uitleg staat straks in de elektronische leeromgeving, zodat de leerlingen van 4 vmbo-t ook thuis precies kunnen zien of printen wat ze hebben geleerd vandaag.
Dit zijn enkele mogelijkheden van het digitale schoolbord waar de Kalsbeek er in 2009 weer 26 van heeft laten ophangen theorie- en praktijklokalen op beide locaties. Bij de oplevering van het gebouw in 2007 hingen de eerste digiborden bij Handel&Administratie, Technologie en SDV. Bij wiskunde is de didactische meerwaarde van de borden in reguliere lessen ook ontdekt en onderkent. Louter is een enthousiaste gebruiker: "Met het bord heb je veel sneller de aandacht van de klas terug. Het medium past goed bij de internettende zapgeneratie: het werkt snel en visueel, het is een beeldscherm. Het verluchtigt je lessen op een hele kwalitatieve manier en je speelt sneller in op verschillende leerstijlen." In veel lesmethodes staan verwijzingen naar het digitale deel van de methode. Er is veel materiaal online te vinden.De didactiek verschuift langzaam, blijkt. Een docent die net begint met een digibord, gebruikt het als presentatiescherm. Een volgende stap is dat docenten hun uitleg en vragen bij de presentatie gaan opschrijven. Daarna stellen ze thuis een les samen voor op het digibord. Uiteindelijk wordt de docent steeds bedrevener in het gebruik ervan: mindmaps maken, knippen en plakken van diagrammen of plaatjes, tekenen, muziek- en filmfragmenten tonen, muziek componeren met de klas, formulieren klassikaal invullen, correctiemodellen en repetities projecteren, tot zelfs stemmen met stemkastjes aan toe. Louter ziet de digitale ontwikkeling van docenten wel als een uitdaging: de school zou meer kunnen investeren in de scholing van het personeel om met een aangepaste lesstijl nog meer uit deze digitale voorziening te halen. Louter: "Je kunt op elk lesniveau je presentatie verbeteren als docent, want dat is wat je zo'n zes uur per dag doet: presenteren. En dat maakt een schooldag en het leren weer een stuk boeiender voor de leerling."
De stopwatch loopt als de leerlingen hun sommetje maken. 1 minuut tijd. Als het signaal af gaat merkt een leerling meteen op: "Gisteren was-ie leuker." Louter: "Ook zo'n geluidje van de digitale kookwekker kun je gemakkelijk variëren. En het werk, het motiveert!"
